17 Mart 2009

Bir tuhaf rüzgâr..

Kırılırken şu taştan kalıplar ve birer birer yumuşarken sivrilikler,

insan yüreği buz kesmiş havalarda ısınırmış meğer..

avaz avaz açığa çıkmaktayken içimdeki 'olan',

soğuk rüzgârların ortasında yanmaktan başka birşey yapamam şimdi.







"Tarlada yağmura bıraktım yüreğimi,

Rüzgâr içime işliyor." (Matsuo Basho)

6 yorum:

Adsız dedi ki...

bir polisin bir şüpheliyi yoklaması gibidir rüzgarın yoklaması bedenimizi. hepimizi eşit görür, hepimizi sarıp sarmalar rüzgar. birimizden aldığı hüznü, sevinci diğerimize getirir postacı misali.
özgür bir rüzgar olma umuduyla yaşamak geçti hep içimden.
internet rüzgarına verdim sevgilerimi şimdi de.
sana getirsin.
SF

ayferbilici dedi ki...

Hiç başımızdan eksik olmasın o rüzgarlar. Çünkü onlar bizim için varlar.

Aynen:)Kucak kucak sevgi yükledim rüzgara. Hem sevgili hem duyarlı dostuma ulaştırsın diye..
İyi ki varsın sen....

Adsız dedi ki...

çok soğuk ve rüzgarlı havalarda açık arazideyken...
bir süre sonra üşümeye başlarım...
rüzgardan korunacağım derken...
titremekten yorgun düşerim...
ilginçtir...
sırtımı değil yüzümü döndüğümde rüzgara ve korunmaya çalışmaktan vazgeçtiğimde...
biter yorgunluk...
ruhumuz için neden olmasın ki :))
çok çok güzeldi ...
sevgiyle...

ayferbilici dedi ki...

Soru gibi..ama çok güzel bir öneri bu:)
Bazen olaylarla nerede savaşacağını nerede barışacağını şaşırır ya insan..Şimdi artık hiç bir şeye direnme diyor bildiğim tüm anlamlı sesler.

Bu arada insan hazırlıktaki acemi öğrenci gibi hissederken kendini, azıcık da korkuyormuş.
Biraz abes gelebilir ama korku anında "istediğim oluyor" diyebilirsek
mutlu da olunabiliyormuş.

not1:Direnmemeyi öğreneceğiz sonunda.
not2:Ve ben o sesleri gerçekten seviyorum:)

Adsız dedi ki...

Ben nedendir bilemem, seni düşündüğümde, teras gibi bir balkonda önünde sınırı olmayan bir manzarayı seyrederken düşünüyorum.. Saçları biraz sertçe esen rüzgarla karmakarışık olduğu halde sükunetle kupasındaki çayı yudumlayan..
Demek ki "bir tuhaf rüzgâr" aldı seni blogcudan sevgili lodoscu, sessiz... habersiz...
Hayırlı olsun.

ayferbilici dedi ki...

Deniz ve sertçe esen rüzgar..bayılırım ikisine de.. engelleyemediğim kocaman bir tebessüm olur yüzümde ikisini birlikte bulduğumda..
Bugün de lodos biraz şiddetliydi ama topladım saçlarımı öyle geldim karşınıza:)

İki blog birbirinin aynıydı. Gelen sevgili ziyaretçilerimi bir araya getirmek gibi bir şey yaptım kendimce..
Sessiz oldu çünkü, birdenbire oldu Hasret Hocam. Belki de sessiz insan olmamdandır, habersiz bırakışım.

Geldiğiniz için çok sevindim. Hoşgeldiniz:)