31 Aralık 2009

mektup..

Yılın bu son yazısında size İkibindokuz yılının neden en unutulmaz yıllarımdan biri olduğunu anlatmak istiyorum..



İkibindokuz yılı benim için en unutulmaz yıllardan biri oldu. Çünkü; geçen yıl an'da yaşamak nediri öğrenmiştim. Bu yıl bilerek, hissederek ve hayattan ayrı düşmeyerek yaşamayı başardığım anların sayısını çoğalttım.. Ve bunu sadece isteyerek yapabileceğimi öğrendim.


Size ilk adımı atmak için, ilk adımın istemek...ama şevkle istemek..çoğunlukla da aşkla istemek gerektiğini hatırlatmalıyım. Önce aslında ne istediğimden emin oldum. Sonra istedim. Bazen takıntı yaptım..bazen de serbest bıraktım. Ama eylem eşlik etmekteydi gerçekleştirebildiklerime.


Çok istedim, olmadı demişliğim de oldu. O zaman sırası gelmişti, öğreniverdim: ya ben aslında çok istediğimi sanmıştım ya da olmamasının açık - gizli nedenleri vardı, onlara çarpıp, onlarla çarpışmıştım. Burada da takıntı yapmanın yersizliğini öğrendim.


İnsan değişmez dediler..doğruydu, inandım.
O zaman da insanın değişmediği bu hayatta, aslında aslıma döndüğümü anladığımı anladım.


Bununla beraber değişmemesi insanın, gelişmediği anlamına gelmezmiş ki, bunu da çok iyi anladıklarım hanesine yazdım.


Affetmeyi öğrendim, önceleri "helallik vermem!" dediğimi ardından sevgiyle uğurladım. Yavaşça azalmakta olan öfke ve kırgınlık anlarım şifaya ve huzura ve sevince dönüşürken gelişimimin keyfine vardım.


Belki muhteşem dünyevi başarıları tatmadım ama, tüm varlığı "istersem" koşulsuz sevebildiğimi anladım. Bunun da öğretmenlerimden bana dünyalara bedel bir armağan olduğunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim..


Öğrenileceklerin tükenmez olduğu bu evrende öncelikle kendimi bilmeyi öğrenmeye azmetmiş bir insanım.
Çünkü kendimi bilirsem hayatı da bileceğimi anladım.


Hala öğrenimimin çok başındayım biliyorum. Görünen köy klavuz istemezmiş..ben daha bir arpa boyu yol bile almadım. Elbette anladığımı anlatmaya çalıştıklarımı da kusursuzca uygulayamamaktayım. Korkarım hiç bir zaman da uygulayamayacağım. Ama şu ana değin anladıklarım bana hayatımın yaşamaya değer olduğunu öğretti..Onun için, ikibindokuzun en unutulmaz yıllarımdan biri olduğunu söyleyebilirim.


Ve sevgili arkadaşlarım,


Yılsonu itibarıyla yaptığım iç muhasebemde borç hanesinde fazla bir kalem görünce dayanamayıp, bu "size özel" mektubu yazmaya karar verdim. Evet elbette siz ne sanmıştınız? Bu yazı bir blog yazısı değil, bir mektup sayfasıdır gerçekte.


Şimdi siz de siz sevgili dostlarıma eğitimime sağladığınız katkılarınız için, teşekkür etmeyi borç bildiğimi ve borcumu bu mektupla telafi etmeye çalıştığımı lütfen anlayın:)
Hayır..yoksa sözün sonunu bir türlü getiremeyeceğim...


*********

Hepimize bolluk, bereket, sağlık, şifa, dostluk ve mutlulukla yaşayacağımız nice seneler diliyorum.






9 yorum:

Newbahar dedi ki...

Sizde ki azim ve kararlılık... Belkide sandığınızdan daha güçlüsünüz ve aslında 2009 yılı bunu size ispatlamış.
Neler yaşadınız, hangi zorluklarla savaştınız tahmin etmek dahi zor aslında ama kazandığınız ve buna inandığınız belli. Ve hala öğrenme azmiyle atan yüreğiniz var. İşte ben bu yüzden size ''o kadar gençsiniz ki'' diyesim geldi bir an:)
Eskiyen yıldan daha güzel ve sağlıklı bir yıl geçirmenizi dilerim.
Sevgi ve selamlar

gülsen VAROL dedi ki...

Merhaba benim güzel yürekli dostum..arkadaşım .. ve "KEŞKE olsaydı" dediğim KARDEŞİM..
Geçmiş yazılarından günümüze kadar yazdıklarını takip ettiğimde, hiç değişmeyen o nahif uslubuna yeniden hayran oluyorum.
Mektubunu defalarca okudum..
Sen,sevgili lodoscum, karşındaki insanı çok mutlu edebilecek ama seni aynı ölçüde mutlu edebilecek kişiyi zor bulacak bir insansın..

Bu nedenle, Her şeyi kıvamında öğrenmeni diliyorum.. Bu, asla aza kanaat et anlamı taşımıyor.. Sadece "doz ayarlaması" yap öğüdü taşıyor!!
Seni çok sevdiğimi 2009'un son saatlerinde bir kere daha yinelemek istiyorum.. Benim için de ÇOK ÇOK güzel bir yıldı.

Arzu Sarıyer dedi ki...

Mektubunuzu bir kaç kez okudum,Sevgili Lodoscu.Çok duygulandım ve ben de çok şeyi kendimde anladım.
esenlik dolu yıllar dilerim.Selam ve sevgilerimle.

ayferbilici dedi ki...

Sevgili Newbahar sinir bozucu boyutlara ulaşan azme sahip olduğum bir gerçek. Azim iyi bir şey tabii. Bazen iyi sonuçlara ulaştırdığı oluyor:)

Ama siz çok hoş sözler etmişsiniz..bayıldım:)

Size çok teşekkür ediyorum.
Ben de size yeni yılda herşey istediğiniz gibi olsun diyorum.

Sevgi ve saygılarımla.

ayferbilici dedi ki...

Sevgili hocam, ben de yorumunuzu defalardır okudum..Size nasıl sarılasım geldi bilemezsiniz..Beni ne kadar sevindirdiğinizi anlatmam mümkün değil. Bazen isteklerim boyutlarımı aşıyor, farkındayım. Ama inanın artık sınırlanmam gerektiğini düşünür oldum. Bu gereklilik düşüncesi henüz isteğe dönüşemedi. Birgün belki o da olur..
Sizi tanıdığım için, sevdiğim için, arkadaşım olduğunuz için, beni kardeş gördüğünüz için çok mutluyum.

Yarınlarınız dünlerinizden ÇOK DAHA mutlu olsun canım hocam.

ayferbilici dedi ki...

Empati gibi bir şey olabilir diye düşünüp, yorumunuza notumu düşmeden profilinize tekrar bakmak istedim. Sevgili Gökçedeniz, Yaymışsınız siz..benimse yükselenim yay. Duygulanmanız son derece normal bu durumda:)
"Kendinizde anlamanız" da öyle.
Mutlu seneler diliyorum.

Sevgi ve selamlar benden de.

ayferbilici dedi ki...

Burada bilinçli-bilinçsiz ne kadarına izin verirek o kadar biliniyoruz.
Sonuçta ben "kendimden" yazmaktan başka bir şey yazmıyorum ki burada..Okuyan elbette tanıyacaktır isterse.
Sevgili eski dost..ben de seni tanıyorum olabildiğince.
Ve hep dost kalacağız bence seninle:)

her şey gönlünce olsun...

bilge dedi ki...

Sevgili lodoscu mektubunuzu okudum...çok hoşuma gitti..yeni yıl dileklerine katıldığımı belirterek .ben de bir dilekte bulunmak istiyorum huzur ve barış dolu bir yıl diliyorum sevgiler...

ayferbilici dedi ki...

Sevgili Bilge, mektubumdan hoşlanmanız beni inanın çok mutlu etti. Ziyaretiniz de:)
Ben de huzur ve mutluluk diliyorum size.
Sevgilerimle.