03 Şubat 2007

lodos ve değişim

Dışarıda sert esen bir lodos vardı.İnsanı salak yapan harika bir gündü.Ah bir de o güzel günün içinde kalabilseydi ne olurdu?O zaman lodosla bir olup,savrulan toza katardı ruh ağrısı,baş ağrısı,huzursuzluk ve bunlar gibi lodosa atfedilen her ne varsa...
Ama kısa bir hasbihalden sonra günün telaşına kaptırmalıydı kendini, çünkü o gün de diğer günlerden biriydi ve işe gitmeliydi. Nedense kimse "bugün lodos var, hadi kardeşim isteyen evine gitsin, isteyen deniz kenarına" demiyordu.Neyse koca bir günü dışarıda bırakıp geçti yine o kapı dedektörü denen zımbırtının içinden.Aniden üstüne bir halsizlik,bir huzursuzluk da çöküverdi.Hafif hafif de başı ağrıyordu sanki...

Monoton bir iş günü daha büyük bir hızla başlamıştı işte.Kendini tempoya kaptırmıştı ama sık sık e-postalarına ve sms'lerine bakmayı da ihmal etmiyordu doğrusu.Bakalım kimler hatırlayacaktı o gün doğum günü olduğunu? Bu gün bir sınav yapmak istiyordu ve aslında sınadığı sadece kendisiydi.Artarak hızlanan bir sürecin ardından 2006 yılında bariz bir değişim yaşadığını hissetmişti.Duygu ve düşüncelerini değiştirmeye, yeniden yapılandırmaya çalışmıştı ve bunda başarılı olduğunu hissediyordu.Arada fireler verse de şimdi daha mülayimdi,daha sosyaldi,daha paylaşımcıydı ,daha az bir bilendi ,daha çok katılımcıydı,daha az karışımcıydı v.s. v.s. v.s. Böyle olmaya karar vermişti çünkü.Başarmak önemliydi; insanın kendi isteğiyle değişebileceğini, kendisine ispatlamak istiyordu.O gün,bir bir bakıma yaşadığı bu değişimleri sınamış olacaktı işte...Bakalım bu gün neler olacaktı?
İlk olarak iki eski mesai arkadaşından e-posta aldı,sonra sms'ler ve telefonlar gelmeye başladı.Yakınları ve can dostu da aradılar ama onlar sınava dahil değillerdi.İlk armağanını sabahın dokuzunda aldı.
Gün pencerelerin dışında olduğu kadar, içeride de güzeldi sanki.
Yetiştirilmesi gereken işleri vardı ve beyni önündeki monitöre kilitlenmişti.Birden bir sesle irkildi.Biri toplantı odasından beklendiğini söylüyordu.Anormal bir sessizlik farkettiğinde bulunduğu ortamın bomboş olduğunu gördü.İyi de yönetim parti ve kutlamaları yasaklamamış mıydı? Toplantı salonunda pasta,mumlar ve tebrikler onu bekliyordu.Mesai arkadaşları yasağı delip,ona böyle bir sürpriz hazırlamışlardı.
Evine dönüp,yatağına girdiğinde hala gülümsüyordu.
Gün pencerelerin dışında olduğu kadar içeride de güzeldi şimdi.

Hiç yorum yok: